Müzik, keşfedilecek sonsuz bir evrendir. Eğer rutinin dışına çıkıp yeni sesler arıyorsanız, işte sizi müzik dünyasında bambaşka yerlere götürecek 5 harika platform!

Anthony Joseph 2021 tarihli “Calling England Home” parçasına “Black and been here since 1949” sözleri ile başlar (Siyahi ve 1949’dan beri burada) ve “How long do you have to live in a place, before you can call it home?” diye de bitirir (Bir yere evim diyebilmek için orada ne kadar yaşanmalıdır?). P

İstanbul’un giderek çeşitlenen yeme-içme sahnesinde, hem damakta hem kulakta iz bırakan yerler arıyoruz. İşte bu keşiflerin ilk durağı: Mezkla. Etiler’in sakin bir sokağında yer alan bu özgün mekân, ismini İspanyolca “karışım” anlamına gelen “mezcla” kelimesinden alıyor. Ve bu karışımı sadece mutfakta değil, müzikte ve mekânın ruhunda da fazlasıyla hissediyorsunuz.

1994’te vizyona girdiğinde Natural Born Killers, sinema tarihine bir filmden çok bir şok dalgası gibi girdi. Oliver Stone’un imzasını taşıyan bu hiper-şiddet yüklü anlatı, sadece izleyicinin sinir uçlarını zorlamakla kalmadı; aynı zamanda modern medyanın şiddetle kurduğu ilişkideki etik çöküşü gözler önüne serdi.

Rock müziğin tarihinde bazı gruplar vardır ki, yalnızca yaptıkları müzikle değil, o müziği besleyen yaşam öyküleriyle de efsaneleşirler. Fleetwood Mac, tam da bu gruplardan biri. Yükselen vokal armonileri, zamansız besteleri ve dinleyicinin ruhuna dokunan tınılarıyla tanınan grup, aslında en çok içsel çalkantıların şekillendirdiği müzikal yolculuğuyla hatırlanır.

Müzik, keşfedilecek sonsuz bir evrendir. Eğer rutinin dışına çıkıp yeni sesler arıyorsanız, işte sizi müzik dünyasında bambaşka yerlere götürecek 5 harika platform!

İstanbul’un klasik yeme-içme rotaları arasında artık sıradanlaşan ezberlerin ötesine geçen bir yer var: Arkestra. Etiler’in sakince akan ritmine kulak kabarttığınızda, bu mekânın yarattığı titreşimi fark etmemek mümkün değil. Arkestra, sadece bir restoran değil; duyusal bir deneyim.

Yazın ritmi yükseliyor. Şehri terk edenler de şehirde kalanlar da müzikle buluşuyor. İşte Fine Tune Gusto’dan ritmi yüksek, ruhu güçlü bir festival takvimi:

Viski ve caz müziği, duyuların birleşimiyle mükemmel bir uyum yakalar. Her bir viski türü, kendine has karakteriyle farklı bir atmosfer yaratırken, caz müziği de bu atmosferi derinleştirir. İşte viski türlerine göre önerilen caz albümleri:

Hem Fransa’nın hem de sanatın ve her türlü kültürel faaliyetin de başkenti olan Paris ayrıca dünyanın sayılı caz merkezlerinden birisidir de… Işıklar Şehri, caz müziğinin I. Dünya Savaşını takip eden dünyaya açılım yıllarında bu türün Avrupa’daki en önemli şehirlerinden biri olmuştur. Diğer tüm sanat dallarında olduğu gibi yıllar içerisinde bu özelliğini daha da arttırarak dünya caz sahnesinin en önemli şehirlerinden biri haline gelmiştir. 

Plak Raflarının Cazibesi ve Tower Records Benim gibi belli bir yaşın üzerindeki müzikseverlerin en sevdiği şeylerin başında müzik...

1979 yazında, dünyaya yeni bir dil öğretmeye çalışan bir albüm çıktı: Unknown Pleasures. Manchester’ın beton binalarında yankılanan bu ses, sadece post-punk’ın doğuşunu değil, bir tür içe dönük patlamayı da simgeliyordu.

İstanbul’un kültür takvimi bu hafta dopdolu. Elektronik müzikten cazın sıcak tınılarına, deneysel atölyelerden çağdaş sanata uzanan geniş bir yelpazede şehir, ilham verici etkinliklerle yaşayan bir sahneye dönüşüyor.

Hi-Fi dünyasında bir dönüm noktası: analog tutkusu, dijital konforla el sıkışıyor. Pro-Ject Audio Systems’ın yeni nesil pikabı T2 W, klasik vinil deneyimini modern çağın kablosuz teknolojileriyle buluşturarak, sadece bir plakçalar değil, entegre bir yaşam stili sunuyor.

Her yıl 30 Nisan’da kutlanan Uluslararası Caz Günü, bu kez İstanbul’da benzersiz bir geceye dönüşüyor. Garanti BBVA’nın uzun yıllardır sürdürdüğü caz desteği, bu sene de şehre yayılan beş farklı konserle hayat buluyor. Tek bir akşamda, beş ayrı mekânda gerçekleşecek performanslar, cazseverlere unutulmaz bir gece vadediyor.

jaimie branch, 2022’nin Ağustos ayında aramızdan ayrıldığında caz dünyasını derin bir üzüntü içinde bıraktı. (Kendi isteği bu olduğu için baş harfleri küçük olarak yazıyoruz.) Öldüğünde sadece 39 yaşındaydı. Bize lideri olduğu grubu ile yaptığı dört albüm ve iş birliği içinde olduğu müzisyenlerle birlikte çaldığı on dört albüm bıraktı. Son grubunun adı “Fly orDie” idi. Bunun anlamının kendisine sorulduğu bir röportajda neden bu şekilde bir ad seçtiğini şöyle açıklamış: 

Bu bir beat albümünden fazlası. Bir günlüğün ritme dökülmüş hâli, ölümle yaşam arasındaki o kısa koridorun yankısı. Donuts, J Dilla’nın hastane yatağında MPC’sine sarılarak tamamladığı son eser. Veda gibi duran ama aslında dopdolu bir yaşamın kutlaması.

Colin Stetson’ın müziği ile ilk tanıştığımda bir korku filmine ne kadar çok yakışır diye düşündüğümü hatırlıyorum. Neyse ki benim gibi düşünen bir yönetmen vardı. Ari Aster, Hereditary filminin senaryosunu yazarken, Stetson’ın solo albümlerini dinlediğini ve bu müziklerin, filminin ilham kaynağı olduğunu söylemişti. Hereditary ile Colin Stetson albümü New History Warfare Vol. 2: Judges arasındaki bağlantıyı görmemek neredeyse imkansız. 

Sinead O’Connor’ın 1992 tarihli üçüncü albümü “Am I Not Your Girl?”, birçoğu caz standardı denilebilecek şarkıların cover’larından oluşuyordu. Her zamanki muhalif kimliği ile plağı, New York insanlarına özellikle sokakta yaşayan insanlara armağan etmişti, daha da özelde St Marks Place’de tanıştığı evsizleri kast ettiğini söylemişti.

Protestolar, tarihin her döneminde toplumsal değişimlerin öncüsü olmuş, halkın sesini duyurduğu en güçlü araçlardan biri olarak kendini göst